Skitur i fantastisk vinterver

Vakna opp til ein strålande vintermorgen med -2 grade, blå himmel og sol. Pakka med meg gangsperra ( etter fyrste handballtrening på 1 1/2 år...) , mann, to lettare misfornøgde guta , varm kakao og kvikkklunsj. Turen var bestemt - Mosvarden !
Ein fantastisk tur , sola varma,ungane storkosa seg og føre var skarpt. Mannen traff med smøringa så turen opp bakkane gjekk lett, men turen ned kan vel dikuterast litt meir. Veit ikkje heilt om eg skal skylde på gangsperra eller ferdigheitene......men eg hadde ihvertfall eit fantastisk fall. Eit tappert forsøk på ein baklengs salto som enda hardt å brutalt, flatt på ryggen med skina høgast! Kan vel berre vere glad for at kameraet var godt plassert i min høgre jakkelomme......

No har vi varma oss i badstua, kosa oss med middag og ein kaffe latte, så no er vi klare til kveldens stafett i OL.

Nyt resten av vinterferia alle som er så heldige :-)

Jentelag

Til alle mine veninde som hjalp meg over i 40-års alderne igår : Tusen takk for ein fantastisk kveld !
Mange ting kan seiast om kvelden igår, men eg trur det meste skal haldast " innomhus ", men kreativiteten som kom fram på kveldens utfordring må berre offentligjerast.
Limrick utfordringa var ein suksse - kos dokke !

Vi går i 40-års lag med hold-in fordi "forma" er hengande
Puppa te kne`s og likevel smilande
Skal liksom humøret synke?
Vi drite i rynke !
Kva betyr alder forsvingande?





Kvinner ! Det er Lena`s nye vår.....
Med rynker, love handles og grå hår
Vi lar fjøra bruse Med eller utan truse
Og feirar dagen med champis og en tår!








På bøen er ei samling med vakre kvinner
Lena feirer 40 år med sine veninder
Det er OL i Canada
Utan .......vi seier ohlala
De ekte heltinner er her tralala





Tusen Takk for ein flott kveld !!

Til mine veninder !

" alle som har ein venn har tro, håp og nestekjærlighet i sitt liv "

Dagen eg har frykta har komt.

Eg er ikkje lenger i 30 åra !

Idag, ilag med mine venninder feirer eg at eg har gått over i 40 års alderen .

Eg har enda ikkje bestemt meg for om eg skal drukne sorgen eller om eg skal feire at eg har komt så langt i livet......40 er no berre eit tal, men det høyrest så fryktelig mykje ut.

Ein bursdag, spessielt ein med rundt tal, får ein alltid til å reflekter litt på livet.

Eg må seie at eg har vore heldige.

Eg har ein snild og omsorgsfull mann ( heldigvis passerte han 40 før meg ), to flotte, staselege og gode gutar, hus som passar oss, eit yrke eg trivst med, fantastiske kollegaer og ikkje minst , gode veninder som godtek meg med allemine rare idear og påfunn.

Veninder som har vore der " ein mannsalder " og veninder som har komt til dei seinare åra.

Veninder som har vore der i mine oppturar og nedturar.

Veninder som alltid stiller opp når det trengst , same kor sort eller lite problemet viser seg å vere.

Vi har med tida knytt tette band og kjemien som held oss samla " stikk nasa fram " når vi møtast og får slå ut i full blomst før vi går kvar til vårt , påfyllt av omsorg og omtanke frå alle kantar.

No når eg set her på min 40 års dag ( med alt som det innebær ), godt omslutta av omtanke og varme vil eg berre seie ;

Tusen takk !

Tusen takk for at du er der når eg treng deg, for at du bryr deg om meg!

Tusen takk for at du er den du er og for at du aksepterer meg for den eg er!

Tusen takk for at eg er så heldig som har ein ven som deg!

Kvardagens luftlomme......

Eg, som omtrent alle andre hokjønnpå min alder i Noreg, er medlem av ei forening. Ein gjeng med damer som samlar seg med jamne mellomrom for å spise mat og prate litt.

Vi troppar opp med forventningar om å bli oppdatert på siste nytt om naboa, naboa til naboen, diverse slektningar, vanskelege kollega, travle unga og håplause mannfolk.
Vi har bevega oss frå tema som bryllaup, bleiemerke, bleieutslett, ammeteknikkar, barnehagar og fyrste skuledag til hormonelle tenåringar, ungdomskule, lommepenga, kjærestar og " corfu ".

Vi har brukt dei siste 14 åra på å verte "voksne" ilag.
Vi har vore der for kvarandre gjennom skilsmisse, oprasjonar, utbrentheit og alvorlege sjukdomar.

Tempraturen kan bli rimeleg høg til tider , vi kan ergre oss over kvarandre og våre forskjellige meiningar og oppfatningar av saker, men på enden av kvelden før vi går kvar vår veg, er vi alle velfornøgde og like gode venar som før.
Einaste negative er at onsdag morgon, etter tysdag`s klubbkveld, kjem så altfor fort.

Eg gler meg allereide til neste gang. Gler meg til å synke ned i sofaen med kaffikoppen, lytte til alle rundt meg og kjenne på fellesskapet og vennskapet som jagar vekk kvardagens stress og mas !

Så til alle mine klubbveninder - takk for nok ein flott tysdags kveld !

Skremt av meg sjølv....

Vise menn har slått fast at stress påvirkar kortidshukommelsen vår i negativ retning. Har ( desverre ) fått erfart at dette er tilfelle idag . ( håper det er grunnen i allefall.......)

Heilt sidan eg lærte meg å gå har eg hatt ein "lettare " fasinasjon av sko. Sko i alle fargar og fasongar. Sko med høge helar og lave helar. Joggesko til inne bruk og ute bruk. Skoletta og støvelettar, ja lista er uendeleg.

I fylgje mannen min er fasinasjonen min med sko litt høgare enn gjennomsnitte i befolkninga ! ( meir altoppslukande..........)

I allefall. På kontoret med oss er vi to som lide av same sjuka, så kva er da meir naturleg å gjere når vi ein sjeldan gang har lunsj ilag ? Jauda - vi surfa på nettet på jakt etter nyeheite på sko fronten. Ikkje noko unormalt i det !

Det hende også at vi finn noko som vi berre må ha!

Ugg`s er ein av dei tinga. I hvertfall dei vi fann........

Ting skjer ganske fort når vi bestemmer oss og vips så var to par ugg`s på vei frå Kina til Hareid......pr postordre! ( Lurt å få levert dei på jobb, vi må no skjule litt frå våre bedre halvdelar :-) )

I dag tikka det inn ei melding frå " my partner in crime " , hentelapp på posten!

Joho - klart eg kunne hente! Måtte berre bli ferdig med ettermiddagens liste, papir arbeid og telefon runde.....

Ingen problem der, eg gjorde meg ferdig på jobb, henta helgas blomsterbukett frå Floriss, satte meg i bilen og køyrde heim i takt med Anastacia for å starte på helgavasken. Heilt normal fredag.

Overaskelsen var stor då realitetane kom frå Knotten via ei tekstmelding.

" Fekk du henta- var dei kuule ?"

Hjerna var totalt blank ei lita stund, men så........

Hjelpe å trøste meg!

Pakken var gløymt, skona frå Kina som vi berre måtte ha, var gløymt!

Er det rart eg tvila på min mentale tilstand......

Offa då, trur vi var like sjokka begge to.

Kva kan ein seie, nei best å sige ned i stresslessen med eit glas vin for å bearbeide sjokket.......

Det er bra eg har huska å bestille flybillett til Oslo, ein kan no aldrig vite....

Tysdag......vekas verste dag

Dagen starta some ein heilt vanleg tysdag. "Autopiloten " slo seg på ide vekkarklokka ringde. Ut av senga, opp på badet, inn på kjøkkenet for å lage frokost + matpakka, vekke gutta, ramle ut gjennom døra, stable meg og to sure guta, ransela og gymbagga inn i bilen. Autopiloten svikta ikkje, gutane rakk skulen og eg kom meg på jobb med to min til overs ! ( Akkurat nok tid til å få starta maskina og skifte sko....)

Eigentleg synst eg tysdag er verste dage i veka. Helga er akkurat ferdig gjort og det er lenge til neste laurdag. Det er den dagen i veka eg får betale for seine kveldar og enda seinar morgena.

Ting har liksom ein eigen evne til å gå gale på tysdag. Eg blir (alltid) forsinka på jobb, kjem forseint heim og dermed skiplar eg ein nøye planlagt timeplan. Vi blir springande med tunga hengande ute for å rekke middag, fotballtrening, danse gruppe osv osv. Det slår aldrig feil, tysdag kveld rundt klokka ti sitt eg som eit slakt i godstolen !

Men idag, midt på dagen vakna kroppen av dvalen. Eg kom halsande rundt hjørne på kontert. Totalt uvitande om bilda ( dei brukte å henge på veggane rundt omkring på jobb ) som stod sirleg plassert langs veggen.

Hammarslaga gav gjennlyd og det "poppa" opp nye bilder rundt meg på alle kantar! Små og store, med nydelige motiv, fantastiske fargar og innrammingar......oi oi oi

Autopiloten kobla seg ut og sansane saug til seg dei nye inntrykka.
Tenk at noko så "lite" som nye maleri kan inspirere og endre motivasjon vår så enormt ! Stemmninga blant brukarane våre steig , praten og diskusjonen om den nye utsmykkinga gjorde dagen innhaldsrike på nye måtar.

Jauda, tysdagen blei normal på mange måter. Var omlag ein time forseint heim frå jobb, stressa med lekse, middag, fotballtrening og dans, men følelsen av å ha vandra rundt i eit "galleri " iløpet av dagen fylgde meg lenge.

Set allereide å gler meg til å studere bilda som er komt opp imorga. Spessielt det på venteromet, eller kanskje det på rom tre eller det som heng på treningsromet......

Hmmm, kanskje er det påtide å skifte ut litt bilde i heimen, har iallefall funne nokre eg kunne tenkje meg :-)