Årets tyngste og årets flottaste

Onsdag kveld, i seiersrus etter at Frankrike slo Spania med 1 mål i siste sekund for å ta seg til herrefinale ( handball ) i OL glapp det stillt og rolig ut av meg : kanskje vi skulle prøve oss på Saudehornet imorga når vi skal inn til Ørsta allikavel ??

Mannen , som sat stillt og rolig i sofaen ved siden av meg løfta interessert på augebryna og sa seg kjapt enig. Som vanlig angra eg litt i det orda datt ut, men ettersom det vart meldt både regn og skodde var vel sjangsane minimale........men neida. Klar for tur var vel kommentaren som kom etter at kaffien var servert til frokost.

Eg , mannen og husets sjølutnemte fjellgeit pakka på oss og la i veg. Stien var godt synlig, velbrukt kan enn sei etter gjennomføringa av Saudehornet opp helga før. Tåka traff vi midt opp i fyrste skaret så toppturer vart en tur der verken toppen eller utsikta var tilgjengelig. Litt småtrasig var det å bli passert av en kar som kom joggande etter oss opp bratta, men sjøltilliten steik raskt då vi såg han hengande over en stein litt lenger. Såg ikkje meir ta den karen, han luska seg litt småflau forbi oss på veg nedover.
Opp kom no vi iallefall.inga utsikt var der så turen må vel takast engang til. Traska oss bort på Vallahornet etter på , berre for å få litt utsikt nedover mot Ørsta.

Laurdag var det klart for eit av årets store mål : Slogen
Klokka vekte oss 06:30, ukristelig tidelig på ein laurdag som attpå til var siste laurdagen i ferien. Var ikkje fritt for at det krible litt i magen der vi sat i bilen innover mot Øye.
Vêret var fantastisk. Blå himmel og strålande sol heile vegen opp og ned.
Kva kan ein egentlig sei om ein sann tur. Fann det ikkje merkelig når vi møter eit par frå Bergen som har spart ei veke av ferien , berre for å passe værmeldinga for å finne ein passande dag til Slogen !
Etter å ha forsert eine bakken brattare enn hin, med svetten rennande og augene fiksert må konklusjonen bli : DET VAR VERDT DET !!!
Siste biten ( lett scrambling ) opp til toppen ; JA ! Vil meir !
Utsikta og følelsen av fri luft på alle kanta...... Ein får nesten følelsen av at tida står stille der oppe på verdens tak, å einaste ein har lov til å gjere er å nyte utsikta og roa som senkar seg.

Nistepakken blei spist i stillheit og eg trur begge gjerne kunna brukt mesteparten av dagen på toppen , men men. Heldigvis fekk vi ei stund der oppe før storinnrykke starta.

Turen ned var like bratt og nesten like travl så turen opp. Ferga gjekk kl 15, vi parkerte på fergekaia kl 15:05, neste ferge kl 16:45 !
Ventetida var heilt grei. Turen og opplevelsen blei delt over ei Pepsi Max og ei Cola.

Beseggen står for tur no, men eg er no litt i tvil om den kjem opp mot Slogen .......