Årets tyngste og årets flottaste

Onsdag kveld, i seiersrus etter at Frankrike slo Spania med 1 mål i siste sekund for å ta seg til herrefinale ( handball ) i OL glapp det stillt og rolig ut av meg : kanskje vi skulle prøve oss på Saudehornet imorga når vi skal inn til Ørsta allikavel ??

Mannen , som sat stillt og rolig i sofaen ved siden av meg løfta interessert på augebryna og sa seg kjapt enig. Som vanlig angra eg litt i det orda datt ut, men ettersom det vart meldt både regn og skodde var vel sjangsane minimale........men neida. Klar for tur var vel kommentaren som kom etter at kaffien var servert til frokost.

Eg , mannen og husets sjølutnemte fjellgeit pakka på oss og la i veg. Stien var godt synlig, velbrukt kan enn sei etter gjennomføringa av Saudehornet opp helga før. Tåka traff vi midt opp i fyrste skaret så toppturer vart en tur der verken toppen eller utsikta var tilgjengelig. Litt småtrasig var det å bli passert av en kar som kom joggande etter oss opp bratta, men sjøltilliten steik raskt då vi såg han hengande over en stein litt lenger. Såg ikkje meir ta den karen, han luska seg litt småflau forbi oss på veg nedover.
Opp kom no vi iallefall.inga utsikt var der så turen må vel takast engang til. Traska oss bort på Vallahornet etter på , berre for å få litt utsikt nedover mot Ørsta.

Laurdag var det klart for eit av årets store mål : Slogen
Klokka vekte oss 06:30, ukristelig tidelig på ein laurdag som attpå til var siste laurdagen i ferien. Var ikkje fritt for at det krible litt i magen der vi sat i bilen innover mot Øye.
Vêret var fantastisk. Blå himmel og strålande sol heile vegen opp og ned.
Kva kan ein egentlig sei om ein sann tur. Fann det ikkje merkelig når vi møter eit par frå Bergen som har spart ei veke av ferien , berre for å passe værmeldinga for å finne ein passande dag til Slogen !
Etter å ha forsert eine bakken brattare enn hin, med svetten rennande og augene fiksert må konklusjonen bli : DET VAR VERDT DET !!!
Siste biten ( lett scrambling ) opp til toppen ; JA ! Vil meir !
Utsikta og følelsen av fri luft på alle kanta...... Ein får nesten følelsen av at tida står stille der oppe på verdens tak, å einaste ein har lov til å gjere er å nyte utsikta og roa som senkar seg.

Nistepakken blei spist i stillheit og eg trur begge gjerne kunna brukt mesteparten av dagen på toppen , men men. Heldigvis fekk vi ei stund der oppe før storinnrykke starta.

Turen ned var like bratt og nesten like travl så turen opp. Ferga gjekk kl 15, vi parkerte på fergekaia kl 15:05, neste ferge kl 16:45 !
Ventetida var heilt grei. Turen og opplevelsen blei delt over ei Pepsi Max og ei Cola.

Beseggen står for tur no, men eg er no litt i tvil om den kjem opp mot Slogen .......

Kongsvollen - siste toppen på lista

Kongsvollen i det fjerne

Fredags tur på Kongsvollen .......hadde ikkje trudd det skulle bli vanlig kost for eit par mnd sida. Då var  Kongsvollen og Bukketrappene meir for ein dagstur å rekne. Kan vel konstantere at forma har ei bratt oppadgåande kurve.

På vei opp

Kongsvollen blei det iallefall. Sjølv om eg har gått bukketrappene nokre gongar dei siste åra blir eg alltid litt spent når turen går opp dinne " steinrøysa ". Barndomsminne med formaninga om ikkje å sjå ned og holde godt fast i tauet har satt sine spor. Sjølv om spenninga var der kan eg trygt sei at bukketrappene var , i motsetning til før , inga hindring. Det var verken bratt eller skremande ! Tauet låg der ubrukt og utsikta nedover fjellet var verken skremande eller spennande. Donna ( pappilonen vår ) sprang Bukketrappene som reine fjellgeita, rett imponerande var det .
For en gangskyld hadde vi sol frå skyfri himmel. Rett nok var det litt vind på toppen, men pytt ,pytt, vi hadde sol !

Sidann vi for eingangs skuld hadde fint ver blei fotoapparatet flittig brukt. Kan ikkje i min villaste fantasi forstå at det finns finare utsikt enn i fjellat på våre kantar i finever. Særlig på denne tida når vi fortsatt får kvite toppar som står i sterk kontrast til dei grøne fjellsidene som blir bada i sein kvelds sol. Magisk .

 Var litt rart å tusle oppover motbakkane med hunden springande fremst å tenke på at det var siste toppen på lista. Målsettninga var å bli ferdig med toppane før ferien, men trudde faktisk ikkje eg skulle rekke det.
No gjelde det å sette seg nye mål før sofakroken blir for tunge å kome opp av.
Heldigvis er vel fjellet og turane fått så pass feste i kroppen at det ikkje frista å sitte heime å sløve framfor tv !

Må vertfall bruke nokre daga på å legge ny plana og finne nye turar .
Kjerringa på Flø frista litt.
Skåla , Slogen og Besseggen SKAL vi på, så spørs det på tida og forma om det blir nokre meir luftige turar inn i mellom.
Blir i allefall ein tur til Bjorli og Vakkerstølen i ei av dei nærmaste helgane :-)

Blås bort dag på fjellet

Blås bort dag på fjellet

Laurdag kveld bestemmte vi oss for å bruke søndag til litt toppsanking. Håpe var å få nyte fineveret med å gå ein lengre fjelltur, helst i shorts å t-skjorte, men den gang ei .....

Sommarveret frå laurdag uteblei så ull skjorta og lang fjellbukse vart leita fram, medan hue og hanskane blei pakka i ryggsekken, i tilfelle det skulle bli kaldt.
Kjølig blei det rimelig raskt. Vi hadde ikkje komt opp på Kiberget før både hue og hanska var komt på plass.

Mosvarden

Fyrste målet var Mosvarden. Litt vått og trasig var det opp , men turen gjekk heilt greit. Vi hutra litt i vinden på toppen så noke puste pause blei det ikkje. Donna ( pappilonen vår som trur ho er fjellhund ) leda oss bortover mot Lillebroren og Storebroren i godt tempo. Utsikta til Skafjellet og Holstadhornet avslørte at nokre andre sjeler hadde utfordra vinden å trekt opp på fjellet.

Vinden løya litt oppover mot Lillebroren, heldigvis. Terje og eg rota oss opp ein nymerka sti, ingen god ide, både merkingane og stien forsvann fort så der gikk vi traska i lyng å våte myr.....men, men. Lillebroren er no offisielt på lista over toppar som er bestegne i løpet av våren.

Sarshornet og Breidfjellet

Turen bort på Storebroren gjekk radigt. Utsikta her var faktisk flott sjølv om skylaget låg lavt over toppane.

Etter ein liten pause på Storebroren (  Donna trengde en pust i bakken ...) traska vi vidare mot Sarshornet og deretter til Breidfjellet. Stiane til Sarshornet og Breidfjellet var tørre og fine så turen gjekk rimelig raskt. Må innrømme at ej hadde glømt den fine utsikta ein får når ein går frå topp til topp her ute.

Mot Breidfjellet

Dagens siste topp var Roppehornet. Føltest virkelig som vi var komt til Flø. Vinden auka på og vart riktig kald.
Stien frå Roppehornet og ned til Gossneset baud nok på dei største vanskeligheitene denne dagen. Kan ikkje huske at dei var så smale og gjenngrodde sist gang eg gjekk der.....

Terje på Roppehornet

Søndagen var velykka. Lista over toppa er no begynt å bli full. Etter søndag gjennstår heile 1 topp : Kongsvollen !
Planen er at den skal "takast" før helga. No er det alt blitt onsdag kveld. Kan vel holde hardt å rekke Kongsvollen før helga, litt mykje som skjer på fritida med ein 16 åring som har muntlig eksamen og ein 12 åring som skal i selskap histen og pisten.

På Breidfjellet